Bir Şiir: Seni Sevdiren Şey

Bir Şiir: Seni Sevdiren Şey

tükenen umutlardan örülmüş yalnızlığımdın
sessiz ağlama nöbetlerim geride kaldı
yalınayak yürüdüm geçtiğin yollardan
dikenler battı ayaklarıma, çakıl taşları
önce kalbim incindi, üşenmedim
sonra, yine kalbim…

bu incinmelerdi en çok seni sevdiren..

içtiğin sulardan içtim kana-kana
suya yansıyan siluetini aradım, yoktun
dinlendiğin yaşlı çınarın gölgesine sığındım
kokunu dağıtan rüzgara küstüm
izini saklayan geceye…

bu küsmelerdi en çok seni sevdiren…

geceleri nasıl da severdik oysa
siyah bir okyanus gibiydi yüzü
bakmaya kıyamadığımız
yıldızlara anlatırdık düşlerimizi, eleleyken
her dem kıskanırdı ay
bu riyasız sevdamızı
ve kaybolurken ilk ışığıyla güneşin
hınzırca gülümserdi…

bu gülümsemelerdi en çok seni sevdiren…

2004/

(2007 yılı 10. Ulusal Ekmek Ödüllü Şiir Yarışması Şiire Özendirme Ödülü…)