BİR KİTAP: HATAY’IN SON ARUZ ŞAİRİ NAFİ MİSKİOĞLU
NAFİ MİSKİ
“Nafi Miski 21 Eylül 1886 tarihinde, kurban bayramının birinci günü Antakya’da doğmuş, doğduğunda dedesi Miskizade Mehmet Ağa ona kendi adını vermiştir. Hafızı Kur’an ve Hafızı Hadis olan babası Ahmet efendi ise bu isme doğum tarihi olan 1302 yılının ebcet hesabında karşılığı olan “Nefi” ismini ekleyince adı “Mehmet Nefi” olmuştur. Ama nüfusta adı “Nafi” olarak yazıldığından o da büyüyünce bu adı kullanmak zorunda kalmıştır.”
Hatay Valiliğine ait sitede hakkında şunlar söylenmektedir.
Nafi Miskioğlu
“Şair. 1886 yılında Antakya’da doğdu. 4 yaşında babasını kaybettiği için kendisini dedesi yetiştirdi, Kur’an’ hatmetti. 11 yaşında iken dedesini de kaybedince amcası onu Zincirli Medrese’ye gönderdi. Arapça ve fıkıh öğrendi, bu arada babasının kitaplarını incelerken Nabi’nin divanını, Fuzuli’nin şiirlerini tanıyınca okuma öğrenme hevesi arttı. Özel olarak çalışıp Farsça öğrendi. Ama sıkıntılar ve hayal kırıklıkları yüzünden tahsili terk etti. Kendini okumaya verdi. İki yıl İttihat ve Terakki Cemiyeti Antakya Şubesi kâtipliği, 3 yıl Antakya Ortodoks İdadisi Türkçe öğretmenliği, daha sonra belediye kâtipliği ve İaşe Ambar Memurluğu görevlerinde bulundu. 1918 yılında işgali yaşadı. 1928 yılında Yeni Mecmua yayınlanmaya başlayınca şiirlerini bu mecmuada yayınlamaya başladı. “Miskizade Nafi Bey” olarak tanınmıştı, ama şiirlerinde “Nabi-i Zaman” mahlasını kullandı. İşgal yıllarında Türklüğü, Türk kültürünü savundu. Hatay kurtuluş mücadelesinde etkin görev aldı. Soyadı Kanunu gereği “Miski” soyadını almışken 1941 yılında soyadını “Miskioğlu” olarak değiştirdi.1947 yılında vefat etti. Şiirlerinde ahenk ve ses zenginliği önemlidir. Mısraları özlü ve sağlamdır. Şiirleri daha çok Antakya yaşayışına ve mücadeleye adanmıştır. Hayatı ve şiirleri Mehmet Tekin tarafından yayınlanan “Hatay’ın Son Aruz Şairi Nafi Miskioğlu” adlı eserde incelenmiştir.” http://www.hatay.gov.tr/default_B1.aspx?id=298
En bilinen şiir olan Antakya Kasidesi’nden bir bölüm:
ANTAKYA KASİDESİ
Bu Antakiyye şehri bir güzel şehr-i dilaradaır
Buna nispet Halep bir şehri sengistanı haradır
Havası mutedil, firdevsi sahrasında her daim
Baharı daimi, feyzi muhabbet hüküm fermadır
Ağaçlar hep yeşil, handan; sular şellaleler cuşan
Füsunu hüsnile sevdalı kuşlar sanki güyadır
Kavaklar, bağçalar afakı tezyin eyliyor yer yer
Bayırlar serteser zümrüt gibi dilcu ve zibadır
…
About Post Author
