Motosiklet Günlüğü isimli bir filmi izledikten sonra başarılı bir insan nasıl sorusuna verilebilecek en güzel yanıtlardan birini buldum.
Bir insan düşünün ki ağzından tek kelime yalan çıkmasın. Söyleyeceği doğru söz o an için mutlak çıkarına son derece ters olsa bile doğru konuşmaktan şaşmayan bir kişilkten söz ediyorum. Böyle bir kişilik elbette o kısa an içinde belki kaybedecektir. Belki birilerini üzecek, belki birilerini kızdıracaktır. Ama uzun vadede kesinlikle kazanacaktır.
Bir insan düşünün ki kendisine verilen emanet bir parayı açlıktan nefesi koktuğu halde kendi karnını doyurmak için harcamasın. Üstelik o emaneti veren kişi kendisinden binlerce kilometre uzakta olsun ve belki de yıllarca onu göremeyecek olsun. İşte o emanete sımsıkı sarılan kişi önünde sonunda başarılı olacaktır.
Bir insan düşünün ki en küçük bir haksızlığa dahi tahammül edemeyip tepkiler versin. Banane demeden, kendisini ilgilendirmediğini düşünmeden ama vicdanının, ahlakının, kişiliğinin verdiği sorumlulukla karşı çıksın. Bu insan belki çok cefa görecektir ama asla ezilmeyecektir ve yaptıkları hiçbir zaman o haksızlığa uğramış kişiler tarafından unutulmayacaktır.
İşte Che Guevara böyle biriydi.
Öldü ama muhteşem başarılıydı. O yüzden dünyanın her tarafındaki milyonların kalbinde yaşamaya devam ediyor.