BİR ŞİİR: İĞNE OYASI
Rengarenk sentetik ip ve küçük iğne ile
Kadının düşlerinden çıkar iğne oyası
İşlenen motiflerin sözsüz ifadesiyle
Gönülden gönüllere akar iğne oyası
Doğayı algılayan kıvrak zekâlı kafa
İlmeği kol kola kor oluşturur zürafa
Göz ceremeyi çeker düğümler eder sefa
Örtülere ilkbahar diker iğne oyası
Yazmalarda her çiçek konuşur farklı dili
Sümbül, umudun aşkın bekâretin sembolü
Pembe ‘nişanlı’ demek mor üstlenir aşk rolü
Yüreğini renklere döker iğne oyası
Karanfil gelinleri temsil ederken başta
Nergiz hüznü anlatır duygular kara kışta
Biber ayrılıkların manâsı olur eşte
Anadolu kadını kokar iğne oyası
Kaynana yemenisi ‘Çayır çimense’ eğer
Gelin ona gerçekten veriyor demek değer
Göz nuru desenlere nice anlamlar sığar
Mevsimlerin gözünden bakar iğne oyası
Horoz ibiğinden tut tırtıl ve kaz ayağı
Kara üzüm dut karpuz bundan da var bayağı
‘Hayat ağacı’ desen bence o en kıyağı
Motiflere bir isim takar iğne oyası
‘Aslanağzı’ Bolu’nun ‘Sultan tacı’ Ankara
‘Çarkıfelek’ Tokat’ da dönüp atıyor narâ
‘Yaban gülü’nden sonra ‘Doktor kalbi’nde sıra
İl den il’e dolaşıp seker iğne oyası
Çeyizlerin kıymetli nadide parçasıdır
Damat bohçalarında emeğin en hasıdır
İzmir’de efelerin başındaki fesidir
Harmandalı oynayıp çöker iğne oyası
ASİYE ALEV AKBOĞA