Eliz Edebiyat Dergisi, Sayı 111, Mart 2018
Bu Sayıda:
Ezgi Fatma Açıkgöz, Gülçin Yağmur Akbulut, Gönül Çakı Akveç, Raziye Arılık, Hicran Arslan, Ahmet Emin Atasoy, Necla Bektaş, Şükrü Bilgiç, Nesrin Bulduk, Hikmet Işık Cankat, Haluk Cengiz, Çağla Göksel Çakır, Dilek Değerli, Zülal Demir, Nuri Demirci, Özlem Tezcan Dertsiz, Mehmet Akif Ertaş, Volkan Hacıoğlu, Örsan Gürkan, Uluay Koçak Güvener, Hilmi Haşal, Selda Kaya, Ayfer Karakaş, Emel Koşar, Tataryen Lokman, Aynur Mete, Elli Peonidou, Neşe Yaşın, Samim Sadık, Haluk Cengiz, Eylül Salman, Yağmur Sunar, Gülsüm Işıldartan, Gönül Tokayeva, Yusuf Yağdıran, Fatma Yeşil, Pelin Yılmaz
Dergiden bir şiir, Tataryen Lokman yazmış
Aynada Açan Menekşeler
Köprüler de yıkılır bir gün
Yağmur sonrası güneşinin yıkadığı
Gümüş renkli su, zamanın içinden
Parlar içimde kımıldayan geçmiş’e.
Pek az şey sözcüğü
Kapsadığı alanın dışına çıkarır
O kadar ki ellerimiz
Hiç bilmediğimiz dünyalardır.
Belki sökülür dikişlerinden
İnancın Ganj’ı bildiğimiz
Her yeni Hindistan;
Belki yaralarıdır kalbin
O ipekli kumaşı onaran.
Sen hangi acılardan karşıya
Geçirdiğim yüzü çocuk
Saçları kar nakışlı sevgilim
Gel, yılların rüzgârına durup
Sevgimizin bulutunu eğirelim.
Gözlerimin uydurduğu
Aynada açan menekşeler
Gökkuşağıdır gözlerinin
Kederin ipliğiyle dokunmuş
Bir yaz ayazıdır şimdi
Arada bir içimde kımıldayan
Tataryen Lokman