EVRENSEL KÜLTÜR DERGİSİ – HAZİRAN 2012
DOSYA: Demokrasinin bitmeyen resmi
Demokrasi, çok kullanıldığı halde üzerinde ortaklaşılmış
tanımı olmayan bir kavram. Modern literatüre Fransız Devrimi ile girdi, 1871 Komün’ü ise herkesin demokrasisinin farklı olduğunu tescilledi. Diğer yandan kimse için demokrasinin bitmiş bir resmi yok. O daha çok, yürürken yapılan bir tablo. Her adımda o son resim biraz daha değişiyor.
Fatih Polat, Nuray Sancar, Kansu Yıldırım,
Nihal Kemaloğlu, Mithat Fabian Sözmen.
Bu ay vizyona giren bir film çok tartışıldı. Evrensel Kültür de bu filmi ele alan bir yazıyla başlıyor. Devrimden Sonra adını taşıyan film hakkında yazılan yazıyı Aydın Çubukçu kaleme aldı. Geçtiğimiz ay yitirdiğimiz Halit Çelenk’i yakın arkadaşı Ahmet Say, Halit Çelenk’in Ölmezliği başlığını taşıyan bir yazıyla anıyor. Kardeş Türküler ile, son albümleri Çocuk (H)aklı üzerine Ayşen Güven konuştu. Arto Tunç Boyacıyan, Feryal Öney ve Fehmiye Çelik’le yapılan söyleşinin başlığı “Dünyalar yıkar dünyalar kurar onların neşesi”… Ali Galip Yener E. Auerbach’tan yola çıkarak edebiyat, hümanizm, filoloji üzerine tartışıyor. Benzer bir yazı da Yaşar Güneş’ten. Güneş Yücel Kayıran’ın eleştirel metinlerinden yola çıkarak ütopya mitosunun bitişi ve ideolojik şiirin ahvalini ele aldı. Sennur Sezer’in yazısı ise Kemal Ateş’in son romanı Veresiye Defteri hakkında. Turan Alptekin bu kez hocası Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Huzur’una dönüyor yeniden ve Bir İç Dinginliği başlığını taşıyan yazısında Tanpınar’ın Günlükleri ile Huzur arasındaki ilişkiyi irdeliyor.
Evrensel Kültür’deki edebiyat çalışmalarından biri de Fethi Demir’in. Demir Orhan Pamuk’un yapıtlarının medyadaki görünürlüğü ve reklamlar yoluyla tanıtımını tartışıyor.
Kanalİstanbul projesi seçim döneminin üzerinde en çok durulan “promosyon”larından. Ebru Moçoş projenin sakıncalı yanlarını işlediği yazısında projenin sunumu ve hazırlanışı ile ilgili kaygılara da not düşüyor.
Paris Komünü’nün 140. yılının yaşandığı bu sıralarda Komün ile birlikte siyasal yaşama giren imgeleri kullanarak resimlerini yapan Olgu Ülkenciler’in yakında açılacak sergisiyle ilgili bir yazı da yer alıyor dergide. Das Fenomen adlı sergi Özcan Yaman’ın kaleminden. Yonca Saka da Fransız Devrimi’nin ünlü ressamlarından, kendisi aristokrat yapıtı devrimci Delacroix’nın peşine düştü. Cezmi Koca ise Cebrail Ötgün’ün bir resminden yola çıkarak akademik bir resim okuma çalışması yapıyor bu sayıda.
Kaybedenler Kulübü filmini 90’lı yılların gençliğinin ruh halinin bir temsili olarak yorumlayan Gülcan Kılıç bu filmde şiddetin erotikleştirilmesi üzerine odaklanıyor. Mutlu Dursun Dersim Kıyımını anlatan Kara Vagon belgeselinin yönetmeni Özgür Fındık ile söyleşi yaparak belgeselin hazırlık sürecini tartışıyor. Duygu Çelik’in bu ayki konusu Troyalı Kadınlar. Çelik Tiyatro Araştırmaları Laboratuarının bu oyununu Tiyatro 0.2’den Sami Berat Marçalı ve Heves Duygu Tüzün ile izledi ve oyunu onlarla konuştu.
Dergide ilgi çekici bir başka yazı da Ahmet Uhri imzalı. Uhri bu yazısında Anadolu’daki konutun tarihine eğiliyor ve “ev”in tarih içindeki serüvenini anlatıyor.
Güncel bir başka konu hakkında bir röportaj daha var dergide. Erkan Aydoğanoğlu’nun Kocaeli’nde alan çalışması yaparak yazdığı Fabrikada Emek Denetimi adlı kitabıyla söyleşiyi Kansu Yıldırım yaptı.
Onur Bakır Sınıf Çalışmaları Üzerine Notlar köşesinde bu ay Korkut Boratav’ın İstanbul ve Anadolu’dan Sınıf Profilleri adlı kitabını ele aldı. Bir diğer köşede ise Tanju Akleman var. Akleman’ın fotoğraf ile edebiyatı buluşturduğu yazısının başlığı Ama Doğuyor, Doğuruyorlar…
Bu sayıda yer alan diğer yazarlar şöyle: Remzi İnanç (Berlin’de Aziz Nesin İlkokulu) , Koray Karaermiş, (National Geographic’in Yayınlanmamış Fotoğraflar sergisi.)
Bu sayının şairleri: Ahmet Nail Deniz, Müslim Çelik, Gülsüm Cengiz ve Sait Almış.
Öykücüler ise: Sadık Aytekin, Hatice Saniye Kısakürek
About Post Author
