Son Darbe
Şirret bir komutanın balyozu inince tepemize
En çok toprağa düşmek geldi aklıma nedense…
Birden bire soldu bahtsal bir gen olan buğday tenlerimiz,
Dedim; ulu putlar ve kuklaları varken biz kimiz?
Sustum, tek kelime edebilecek mecalim kalmadı,
Son halifenin ahı düştü kent kadar yorgun gözlerimden,
Tırnakları çekilen dünyam sevinç(!) gözyaşlarına boğuldu,
Sus yemiş dilim aniden bir intihar eylemcisi oldu.
Hücrelerimden ciğerime bir kasvet döküldü inleterek,
Ağlamak yakışmayınca susarak kustum bütün çığlıklarımı,
Sırılsıklam küfürler karışınca moleküllerimden havaya,
Dedim; barış bu ülkeye hep ağır siklet bir rüya…
Sonra çıkardım zulamdan zifiri bir isyanın son nefesini,
Sürdüm kaldırım taşlarının ustura yemiş ak saçlarına,
Bir ah yükseldi ki semaya hiçbir kelime anlatamaz,
Bir ah işittim ki, benzemez kan şırıltısına…
Necip Salacan
13.05.2012/Yalova
Bu sitede ilginizi çekebilecek diğer kategoriler, bağlantılar
Blog Sahibinin (Kamil Akdoğan) Yazıları
Edebiyat Kültür Sanat Dergileri
Dergi, kitap, yazı, ürün gönderebilirsiniz
About Post Author
