T’adı Yok Hercai Menekşe Gülüşlerinin
I-
yalnızlığın küf kokusu sinmiş bir mekanda
görünmez bir çığlığı bastıran zamanın
bukağısız esiriyim
lacivert gökyüzünde okyanus sezsizliği
bütün hücrelerim hasretine vurgun
sen yoksun!
ve rengi yok kar serinliği şehla bakışlarının…
II-
ruhumda onulmaz hicran kırıntıları
çatlamış dudağımda muammadır adın
gözlerime dokundur hançer bakışlarını
buğulu camlara yaz gizli gizli
dua ile serpilmiş her tomurcuktan
bereketli aşklar yeşertmeli
bu kıraç topraklar oysaki
sen yoksun!
kokusunu yitirmiş ilkbahar dokunuşların…
III-
yürür ayaklarım bir karınca sessizliğinde
uyku denizlerinin körpe kıyısından
ve sütliman akşamların
dar kaldırımlarından ağır ağır
güz yangını kalbimde isyan
cebimde tumturaklı bir küfür
ağlarım, yas tutan mağrur zamana
yenilgi şerbetini içmiş dargın göşyaşlarımla
sen yoksun!
içimdeki kadim sevdalar ülkesi tarumar …
IV-
gülüşünü resmettiğim kağıtlar yırtılmış
ihaneti kuşanmış karabulutlar
savrulmuş yedi kıtaya
en kıytırık rüzgarlarda
tanyeri ağarırken kanatlanmış mitralyözler
yıldırımlar düşürmüş
genç rahimlere, bilenmiş ordular
korku ve ölüm sızmış nazenin tenlerine
sen yoksun!
unutulmuş tarih otağımda birikmiş, yüzyıllık hüzün …
V-
işgal edilmiştir beynimin her santimetre karesi
hayalin, kibirli bir komutan edasında
gezinir, gümüş eyerli beyaz atıyla
keskin kılıcının kabzasında
kurumuş kan lekeleri
dağları yırtan öfkemi
nasıl sığdırsam kınına?
ve boğmadan kendi gölgemi
zulme başkaldıran örselenmiş ruhumu
kiminle avutsam?
sen yoksun!
öyküsü yalnızlığa uyarlı bütün şiirlerim öksüz …
2009/
15.Ulusal Ekmek Ödüllü Şiir Yarışması Birincilik Ödülü-2012
Çağdaş Yaşam Çevre ve Kültür Dergisi Temmuz-2012
Şelale Kültür Sanat Dergisi Mayıs-Haziran-Temmuz-2012
Alpaslan Akdağ
About Post Author
