VATAN SEVGİSİ
Küçüktüm “ Orda bir köy var ” dı uzakta!
Gitmedim, görmedim
Defterimde bir kenar süsüydü, söğütlerin içinde
Mor dağların eteğinde, soğuk pınar başlarında
Düşlerimde kutsal bir sevgi öyküsü
Vatanımın göz dikilmez köyüydü
Benimsedim
Karnımı doyurduğum ev kadar
Ailem kadar sevdim
Ben vatanı sevmeyi
Yere düşen ekmeği üç kere öpüp başına götüren
Sonra yükseklere yerleştiren büyüklerimden öğrendim
Ekmeği üreten ellerden
Ellerin ürettiği emekten sevdim
Vatanımın dilini söktüğümde
Anne baba demeyi
Büyükleri saymayı, küçükleri sevmeyi
Mustafa Kemal’ i
Kuvayı Milliye’yi öğrendim
Yerli malı yurdun malıydı o zaman
Benliğime giydirdim
Ben vatanı sevmeyi
Emperyalist kurşunlarla vurulan,
İngiliz zindanlarında yatan,
Fransız toplarına karşı Habib Neccar dağında
Çakaralmaz tüfeklerle karşı koyan atalarımdan öğrendim
Sonra büyüdüm
Baskıyı, sömürüyü
Vatanımın hapislerini gördüm
İşkenceyi adaletsizlikleri
Zulümlerin haksızlığın envai çeşidini
F-tipini, FF-tipi cezaevlerini gördüm
Her birine direndim
Ben vatanımı sevmeyi direnerek öğrendim
Kamil Akdoğan
About Post Author
