YİĞİT BİR YÜREĞİN ARDINDAN
“rüyalarını süsleyen ne hayallerin vardı
artık göremeyeceksin
belki bizim göremeyeceğimiz
güzel günler görecektin
şimdi bize senden kalan anlamlı bir fotoğraf
yanmış bir kimlik acı hatıra
bir damla su veremedik kuruyan dudağına
alev yalamış saçların artık taranmaz
yüzünde yangın isi başka kara yakışmaz
gözlerinde endişe varmış
ve umut bir tebessüm yüzünde donuklaşmış
ömrünün bu en güzel çağında tükendin
canlara can vermek için
göğsünde ne büyük yürek varmış
bizlerde eksik olan
ve yanan bir ağaç için çarpan
dayanamadı alevler içinde ağlayan
ağacın feryadına
hangi yürek dayanır
durdu sevgiyle çarpan yüreğin oracıkta
adını yazdım gönlüme
adın yazılmalı her gönüle
bu sana borcumuzdur
rahat uyu asude bahar ülkesinde
ahdım olsun çocuk sana
düştüğün toprağına eğilip
bir ağaç dikeceğim”
Bülent Muharrem Yıldız
bmyıldız
About Post Author
