AKŞAMIN GÖZLERİ
Galiba bir “masa”yla başlamıştı o akşam
Bir harf değiştirdim bir akşam boy gösterdi
Sonra bir ümit peşi sıra yürüdü
Çizgidışı tümcelerdi o akşam
Çizgidışı büyüdü
Bir masaydı o akşam
Bir ucunda ben vardım
Karşımda bir çift akşam
O akşamdı hiç çıkmayan aklımdan
Yok, yok o akşamın gözleri
O akşamın gözleriydi gözlerin
Gözlerin hiç çıkmadı aklımdan