O artık yok!
Tanka karşıydı, Karadeniz’de
kanserden ölmesin diye insanlar pankart açardı, ülkeyi ve dünyayı ilgilendiren
temel pek çok konuda bir görüşü olur ve adeta bir aydın sorumluluğuyla
paylaşırdı. Benzerlerinin asla başaramadığı bir çizgi yakalamayı başarmış,
dünya çapında tanınmıştı.
Ozon tabakasının bozulmasına
“Hepimiz ozon tabakasıyız!” diye karşı çıkmıştı, Avrupa’da ırkçı naziler
Türkleri katlederken sessiz kalmamıştı, açtıkları pankartların “A” harfinde
anarşizmi simgeleyen karakter, “E” harfinde ise Ernesto Che Guevara’nın meşhur
posteri vardı. Belki Che’yi her romantik insanın sevdiği kadar seviyorlardı ama
asla anarşist değillerdi ve niçin olmadıklarını web sitelerinde açıklamışlardı.
Ne 7 ağustos depremini
atlamışlar, ne “faili meçhul” cinayetleri protesto etmeyi ıskalamışlardı, ölüm
oruçları gündemdeyken yapılan gösterilere bile katılmışlar, öte yandan asker
cenazelerini de unutmamışlardı. Tiyatro yıkımına “Hepimiz Muhsin Ertuğruluz!”
diyerek karşı çıkmışlardı. Kaz dağlarının altın çıkarmak için siyanür
kullanılarak katledilmesine de seyirci kalmamışlardı elbette.
Birkaç gün önce kendilerini
feshettiklerini açıkladılar…
Çarşı grubu, yani Beşiktaş
camiasının dünyaca tanınmış bu grubu artık yokmuş.
Belki çok kişi için küçük bir
ayrıntı ama çok büyük eksik olduğunu anlamak için Franco devrinin futbolla (da)
yönetilen İspanyasına gitmeye gerek yok. Dilerim bu eksikliği şurda burda
futbol magandalarının çirkinlikleriyle karşılaştıkça hatırlamayız.
About Post Author
