SITKI SALİH GÖR
2 Eylül 1934 Elazığ doğumlu. Elazığ Lisesi (1953), İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi (1963) mezunu. Yüksek lisans eğitimini Viyana Üniversitesi’nde tamamladı (1969-1970). Karlsruhe Yüksek Okulu’nda doçent ünvanını aldı. Erozyon mühendisi olarak Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü’nde (1966-72), Böşüm Şefi Yardımcısı olarak Almanya Holzindustrie Bruchsal’da (1972-74), Mahalli Katip olarak Dışişleri Bakanlığı Karlsruhe Başkonsolosluğu’nda (1974-1999) çalışıp emekli oldu.
İlk şiir (Mutluluk), Varlık dergisinin Ocak 1956 sayısında yer aldı. Sonraki yıllarda şiir ve yazılarını Kıyı, Varlık, Türk Sanatı (1957-60), Karşı Edebiyat (1986-97), Türk Dili, Çağdaş Türk Dili, Damar vb. Dergilerde yayımladı. 1991’de Sibel başlıklı röportajıyla Örsan Öymen Röportaj Ödülü’nü, 1993’te Kehribar ve Tuğra ile Vedat Güler Şiir Ödülü’nü kazandı. Türkiye Yazarlar Sendikası, Edebiyatçılar Derneği üyesidir.
Bir şiiri:
SONSUZUN UZUN GİZİ
Olur sevdiğim olur, senin dediğin olur,
Birlikte paylaşırız akşamın ezgisini,
Geceninse hüznünü
Gönlümüz bir hoş olur ve soframız kurulur,
Getirir yalnızlığa koyar gençliğimizi,
Derken uzaktan bir ses, bir alkştır duyulur
Evet, bu gecemizin ağulu gıdası mı,
Yoksa çöllere düşmüş bir yalnız mı hıçkıran
Gecenin bir saati, ayaktayım, uykusuz,
Seni mi arıyorum, sen misin arayan,
Beni, içim yanıyor, aç mıyım, yoksa susuz!
Dediler, o ağacın dallarında ıssızlık,
Dediler, birbirini yiyen böcekler orda.
Dediler, sevdiğim de mendilini unutmuş,
Orda, o kara yerde, umut öğüten sazlık,
Saçlarıyla o hırçın dalgalara tutunmuş
Olur sevdiğim, olur, sis perdesi de kalkar,
Bakarsın önündedir o örselenmiş kalbim,
Ve önündedir senin coşkulu gözbebeğim.
Sisler içinde yüzen bir kayık kadar engin.