Kara Fatma: “Kara Fatma’nın daha önceki savaşlara da katılan bir gazi olduğu, bu savaşta (Silistre’de –bn-) kardeşinin şehit düşmesinden sonra beş-altı yüz Türkmen’le yardıma koştuğu, yaralandığı, bir gazilik daha kazandığı aydınlanmış oluyor.
On iki bin kişiydi cümle varı
Bunlar eylerdi harbi ruz, leyali
Bunlara olmadı imdad-ı külli
Nefir-i ‘âm geldi bazı cüz’i
Beş-altı gün sonra geldi Fatma Gazi
Nisalar kahramanı, ser firazı
Onların namı var Türkmen ilinde
Kılıç belinde, karkı kollarında
Onlar çok kırdı düşman, döktü kanın
Şehit oldu karındaşı nisanın
O hatun kendi dahi yaralandı
Oruldu yeresi huş – varlandı
Ömer paşa olub şumu’da kaim
Onlara gönderir cephane daim
Deliornam’a geldi durdu anda
Yakın yüzbin kişi var hem yanında
(1854…)
193 Harbinde:
Rukiye Abla’nın zikir dilinde
Askerin önünde, balta belinde
“Şehid olur!” diyor cenkte vuruşan
Kadınlar vermeyin düşmana aman
Pümpür kızı Ayşe aman vermiyor
Nene Hatun: (1853-1955) Aziziye Tabyası’nda kahramanlık gösterdi. (Geri alınmasında)
Halide EDİB, Meliha AVNİ: (19 Mayıs 1919’da Fatih Belediyesi önünde mitingde konuşmuşlar) (“Halide EDİB… Sakarya savaşından sonra, Ekim sonlarında artık Er değil, onbaşı olarak çalışmalarını sürdürmüştür. Savaşa katılıp silah kullanmıştır, hatta kendisine bir siperde ateş etmesi emri verildiği zaman kendisinin mazur görülmesini rica etmiştir”)
Kara Fatma (Fatma SEHER): “Kara Fatma Erzurumlu Yusuf Ağa’nın kızıdır. Balkan Harbi’nde, kocası Derviş Erdemle birlikte Edirne’de, düşman tarafından kuşatılmış olan Yanık kışlada bulunmuş, askerlik hayatını onunla paylaşmıştır.” Mayıs 1920’deki “Amele Bayramı’na katılmış, Sovyetlere davet edilmiş, gitmiş İzmit’te savaşmış, yüzeli kişilik çetenin başı imiş. (bu sayı 700’e çıkmış)
Hatice Hatun: Adana, Fransızları yanlış yola götürmüş
Tayyar Rahmiye: Adana, Fransızlar tarafından şehit edilmiş, (alnından)
Melek Hanım Tarsuslu Kara Fatma, Gaziantepli Yirik Fatma, Mudurnulu Fatma Kadın, (asker kaçağı oğlunu eve almamış), Nazife Kadın, Gördesli Makbule, Asker Saime Hanım,
Gördesli Makbule: “… daha bir yıllık veli iken eşinin yanında cephede savaşan ve çatışmada cesaret vermek için hızla öne atılan şehit düşen…” (YMH-45)