Nehir izlediği tiyatro oyununu anlatıyor.
Tiyatroda iki tane hırsız vardı erkek. İki tane de hırsız olmayan kız vardı. Aslında
onların ikisi de onları tanımıyo. İkisinden bi tanesi ormana gitmiş. Ormanda o
hırsızları görmüş sonra onlarla arkadaş olmuş ama hırsız olduğunu bilmiyomuş
çünkü yalan söylüyomuş. Bissürü de eşyalar vardı onları bi tane çantanın içine
koymuşlardı, sandalyeler vardı, bi tane poşet vardı. Onları çalmışlar. Bi tane
mikrofon vardı. Şimdi oyun oynadılar onlar ama ondan önce şöyleydi, ondan önce hırsızla arkadaş olanın iyisi okula gitmek istemiyodu. Macera yapmak istiyodu. Her şeyi yapmak istiyodu. Okula gitmek istemiyodu sonra ormana gitti ormanda o iki hırsızı gördü. Ama can yeleğini de almışlar bi de simidi takmışlar ama, ay can yeleği değildi o, simitti hani şöyle belde vardı, işte onu takmışlar ama
denizde değiller, havuzda değiller suda değil onlar. Bi de çok komik bi şey
oldu. Bi tanesi ceketini ters giyiyodu. Ters giyiyo, ters giyiyo. Sonra düz
giydi. Ama sonra onunla arkadaş olan kişi de geldi, sonra “Onun çantasını bırak!”
dedi bi tanesi. Sonra o da bıraktı, sonra gitti iyi olan kız, sonra onlar da
çantayı aldı. Hırsız oldukları için götürdüler çantayı sonra bi tanesini
bağladılar arkadaş olanı, hırsızlarla arkadaş olanı sandalyeye bağladılar onu,
sonra çözdüler onu, kötü hırsızları bağladılar ama onlar da çözüldü, kendileri
çözdü. Sonra da tiyatro bitiyodu. Sonra şöyle bi tane ses geldi iyilerden onu
kaçırmak için, kalın bi sesti kalın, canavar gibi, büyük canavarların kalın
sesleri gibi çok kötüydü. Çok korkunçtu, ben tiyatroda kurt var sandım. Korktum
sonra.
About Post Author
