Serpil BASAK
Medine İNANÇ
Mehmet OGUZ
Fatih DUMAN
Serpil AKGÜL
Muzaffer ÖZDEN
Umut Onur ÇÖPÜR
Aziz SEKER
Müslüm DANAOGLU
Erol BEYTORUN
İlkay COSKUN
Hasan BULDU
Fevzi YETKİN
Sibel Unur ÖZDEMÝR
Ekrem YALBUZ
Niyazi KARABULUT
Mustafa AYVALI
Hilal KARAHAN
Yusuf BAL
M.Nihat MALKOÇ
Nefise KARATAS
Devrim Diyar TOPRAKOGLU
DİL DE ÜŞÜR
Dil de üsür;
Kar altındaysa söz.
Donar göz bebekleri,
Yürekte sevmek ölür.
Buz yandırır ocakta köz;
Tuzun tadı acır,
Dudagın balı;
Merhabayı, bin yanlısa sürdüyse göz.
Ben, üsüyen dilimi sevdim sende,
Sürgünden dönen merhabasını yüreginin;
Yüregin ki; kanarız hala.
Ey!…Yüreginde sürgün biçen bahçıvan;
Sevmek otunu ayırır mı, tırpanın?
Ben, gurbetimi sevdim sende…
Vurup serseri basımı düstük uçurumlarda,
Varıp yorgun yamaçlarında yanan yakut bir ufka,
Askta ilk yakılacak gözlerini sevdim.
Gözlerin ki; ilk atesle yanarız hala.
Kana kan budanmıslıgını senin; baharlarının;
Aykırı dallarda pel (filiz) durusunu; sürgünde.
Bir de gül olusunu bahçıvan!.. Bahçesiz olusunu,
Hercai menekseler gibi Afrika kokusunu sevdim.
Bugday basaklarının esmer direncini; açlıkta toklukta,
Ben, bize benzeyisini sevdim;
Sen ki; biziz hala.
Serpil BASAK
About Post Author
