Deliha 2
İlkini izlememiştim ama bunu izledikten sonra listeme aldım.
Yakın dönemde çekilen güldürü filmlerine karşı ön yargılı olmasam da çoğunlukla ticari amaçlarla çekilmiş, güldürmekten başka bir şey yapmayan filmler olarak gördüğüm için Deliha 2’ye giderken bu düşünceler vardı kafamda. Hatta uykum olduğu için sinemada uyurum diyordum.
Ama filmi beğendim. Başucu filmi yapacak kadar olmasa da, az önce sözünü ettiğim kategorideki filmlerden biraz farklı buldum. Bu fark da beğenmeme yetti.
Deliha 2, hem güldürüyor, hem de güzel mesajlar veriyordu. Günümüzde mumla aranan dayanışmadan, imeceden çok güzel esintiler vardı. 70’li yıllarda çekilmiş Hababam Sınıfı filmlerini izlerken aldığım tadı biraz olsun aldım bu filmde. Özellikle son zamanlarda sıklıkla gördüğümüz ve bunaldığımız tek seslilikten de başarıyla sıyrılıyordu. Toplumun en güzel değerlerinden biri olan dayanışmanın içinde siyahi bir öğrenciden tutun da, artık parmakla sayılan gayri müslüm azınlıktan bir insana, Romanlara kadar taşınmış bir çok seslilik, bir zenginlik vardı.
Film drama yaklaştıkça daha güzelleşiyordu ve önemli bulduğum bir özelliği de seçilen şarkılardı. Geçmişe bir özlem vardı o şarkılarda.
Konusu çok da önemli değil. Keşke saçma sapan çevrilmiş ve trilyonlar akıtılmış onlarca komedi filminde de böyle mesajlar olsa. Bu arada dili de onlardan ayrılıyordu, küfür yoktu, argo ise dozundaydı.
About Post Author
